Gar manchmo fällt vun ungefahr
En Wort mich in vun frener har,
Wann's Mutter äber's Gaßchen ruff,
Als Keend beglickt ich häimwarts luff.
Nach jetzt ich manchmo träime
Vum Mutterruf: "Kum häime!"
De Ziet gung hen - ich merkte wöhl,
Daos Laaben blebb ken Gaßchenspeel -
Langst äs daos Keendhäitsglick verdorrt,
Verstummt daos seeße Mutterwort
Vun äinst, wee ich worr klaine,
Un Mutter ruff: "Kum häime!"
