Weenter

’S Schwaorz d’r Faller leschte
Schnee äbber Schnee.
De Raoben zetern.
Dach dar mälchige Hämmel –
Wisse Watten
V’rstoppt sinn G’heer.

Bißning
Wee üs täusend Glaosscherben
Springt daos Leecht in de Äuwen.
D’r Nobd äß annert d’vune
Un annert de Naocht,
wann wiß wee Wässelfall ’s Laand
schlefft ungerm Mond.