Enne gude Freejate

Bartel hotte in än größes Büerschwark ningefreet. Dar Hob loagk in äm kläinen Naaste uff'm Eichsfalle. Sinne Fräube worr daos äinzigste Keend un worr de Richste im Derfe. Alsö, ha hotte sich gud aohngebroocht; abber z'saigen hotte ar nüscht. Bin enner Holzauktion hotte ha än paor Schulkameroden üs sim Häimaotderfe getroffen. Sö koam eß, daos ha 'n büschen aohngehäitert häim kaom. Sinne Fräube, dar d'r Giz üßen Auwen gückte, fung aohn z' wattern: "Dü ahles Süffschwien! Dü Haselante, versüffst meh nach Haob und Gut! Merk de daos: alles, waste he sist, eß minne – un waos hest dü gehatt?" "Minne Ruiwe", sait ha.