D'r Rainschirm

Barrliesens Kattrin worr mo uff d’r Auksjon, dee worr bin Strußlene – das wohnte am Plon, do hotte’s fer fuchzen Groschen en Rainschirm erstenn, domet äss’es vergniegt annehäim dann gegenn. Dücksoßens Mree, dass hott’am im Derfe begaint: „Der Schirm äs ganz scheene –abber nit wenn’s raint. So biste doch tichtig met ahngeschmeert – de ganzen Stongen, dee stenn je verkehrt!“ Do klappte Kattrin’n Schirm zu met em Ruck: „Ach – sö im Hüse rim äs ha nach gut genugk.“