Daos passte dee...

Murrkatter hett än beeses Schnüstenwark.
Sehr herzhaft zwaor - dach oft än bischen stark.
'S mäint, wee Anton vun d'r Arbät kimmt
un sich dan Arjer sö zu Harzen nimmt,
dan uff d'r Arbätsstelle ha g'hatt
un dar bestimmt d'r Galle wäder schad't,
un witterkläut, ha hatte Gruind zum Kläun,
äh ginge's amm sö dracktich mät’em Mäun,
un äbberhaupt, ha hatte sinne Nöt,
am besten wärr's je wöhl, ha wärre töt -
'S mäint:
"Daos paste dee – do hatte'te Lust d'zu:
'n ganzen Taogk im Sarg lie un nüscht tu!"